Het laatste deel!

Toen stond er weer een lang stuk treinen op het programma. In ongeveer 12 uur tijd reizen we van het fijne Yogyakarta naar Banyuwangi. We komen daar s ochtends voor dag en dauw aan laten ons naar een hotel brengen dat in een van onze boekjes stond. Helaas was dat volgeboekt maar we werden doorverwezen naar een andere locatie van dit hotel. Daar zijn we echter nooit aangekomen. De chauffeur had andere plannen en waarschijnlijk familie ofzo werken bij weer een ander hotel. Gelukkig was er meteen een kamer beschikbaar dus konden we nog heel even een paar uurtjes slapen. Daarna was het tijd voor een verkenningstocht! We hebben veel gelopen en wat gereden en kwamen er al snel achter dat het in Banyuwangi zelf niet echt te doen is. Bij de toeristeninformatie op het station boekten we uiteindelijk een tocht naar de Ijen vulkaan.

Na 2 uur slaap en zonder ontbijt werden we om 01.00 uur s nachts opgehaald voor de trip. In een uurtje rijden kwamen we uiteindelijk aan. Maar niemand had verteld dat dat nog niet de eindbestemming was! Een kleine anderhalf uur moesten we nog vulkaan opwaarts lopen en halverwege zag ik het al niet meer zitten. Conditie van niks natuurlijk! Joyce daarentegen was de echte bikkel. Met haar motiverende woorden en goeie tips sleepte ze me er doorheen. Thats what friends are for! (Thanks babe!) Eenmaal boven vond ik de sterrenhemel eigenlijk nog het meest adembenemend. Zoveel sterren... En vallende ook! Prachtig. De vulkaan zelf was ook best indrukwekkend. In de krater kon je een blauw vuur zien. Deze komt uit de zwavelmijn die ze daar hebben. Mannen lopen 2 keer per dag de vulkaan op, de krater in en weer terug. Dat allemaal met zo'n 70 tot 100 kilo zwavel op hun rug. Ze sterven jong omdat het fysiek zwaar is, maar vooral omdat de zwaveldampen erg slecht voor je gezondheid zijn. En dat voor een paar euro per dag, om je gezin te voeden... Als ik ook nog een rotdag op het werk heb, dan denk ik aan deze mannen en verdwijnen zorgen als sneeuw voor de zon. Met zonsopgang werd ook het kratermeer zichtbaar. Een prachtig blauw/groenig meer maar met een PH-waarde van 0,5. Als je ooit nog van een lijk af moet... Hier lossen ze binnen een paar seconden op! Joyce ging met onze gids nog een uitstapje maken en ik besloot nog even van het uitzicht te genieten. En ik was nog te lam om te lopen, maar dat terzijde. Ik raakte in gesprek met een stel studenten uit Java van een jaar of 21. Ze waren een traditioneel drankje op een gasbrandertje aan het maken. Water, melk, ei, gember en honing als ik het me goed herinner. Warm en zoetig, best oke op deze toch wel koude plek. Super gemotiveerd oefenden ze hun beste Engels op mij en natuurlijk moest ik mee op de foto. Een keer of 100, haha! Ik denk dat ik nu officieel meer op andermans vakantiefoto's sta dan op die van mijzelf.

Door onze gids en driver werden we uiteindelijk op de bus gezet. Deze ging op de boot mee naar Bali en bracht ons naar Denpasar. Vanuit daar hebben we een busje genomen naar Seminyak!

De eerste middag in Seminyak hebben we rustig aan gedaan. Al dat gereis begint aardig op te breken. Lekker even naar het strand en langs het zwembad dus. De golven zijn hier erg hoog dus het is vaak te gevaarlijk om te zwemmen. Surfers zijn wel blij! S Avonds hebben we lekker langs het strand gegeten en nog een drankje gedaan. De strandtent bood live muziek wat betekent dat er iemand in het fonetisch Engels liedjes staat te zingen. Muzikaal verder niets op aan te merken hoor! Daar zijn ze erg goed in!

De volgende dag werden we om 15.00 uur door Mr. Miyagi opgehaald om naar Tanah Lot te gaan. Een heilige tempel aan / in zee met een hele mooie zonsondergang. De tempel was prachtig, maar het wemelde er inmiddels al van de toeristen en verkopers. Mr. Miyagi leidde ons als een ware vader rond. Overal werd de weg vrij gemaakt, hij vertelde waar we naar toe moesten, deed de onderhandelingen, maakte onze foto's en zorgde ervoor dat we gezegend werden met heilig water en wat rijst op het voorhoofd. Ook bestelde hij even later een touristenfoto voor zichzelf, waar hij trots samen met ons op wilde. De zonsondergang was mwah mwah vanwege de bewolking, maar direct na zonsondergang vlogen er duizenden vleermuizen uit een grot. Dat was een spektakel om te zien. Vervolgens was het tijd voor weer een voorstelling. Bij de tempel werd een Kecak dans opgevoerd. Mr. Miyagi zorgde voor goeie plaatsen maar wel op veilig afstand van de twee jongens die er al zaten. Drie lege stoelen ertussen vond hij voldoende. De voorstelling was gaaf en weer heel anders dan wat we eerder hadden gezien. Op de terugweg hadden we nog de grootste lol met Mr. Miyagi. Gevalletje van daar had je bij moeten zijn!

De volgende ochtend vroeg was het tijd om bye bye zwaai zwaai te zeggen tegen Joyce... Super jammer natuurlijk! Zoveel al meegemaakt samen. Maar het vooruitzicht naar de kleine Ivar was voor haar toch ook wel fijn. Beetje dubbel dus!

Me, myself and Bali! Het is zaterdag dus Kuta is the place to be! Spulletjes ingepakt en een paar kilometer verderop weer uitgepakt. Lekker even relaxen aan het zwembad en s avonds de stad in voor een drankje. Life is good!

Relaxen en hangen is iets wat ik nog niet echt gemeesterd heb, dus op naar Ubud! Ik had voor twee (uiteindelijk drie) nachten een traditioneel huisje voor mezelf geboekt midden tussen de rijstvelden. Prachtig was het er! Toen ik aankwam had ik mooi nog even tijd om naar het Apenbos te gaan. Ik een bos rondom een tempel leeft een groep van ongeveer 600 langstaart makaken. De legende vertelt dat ze afstammen van Hanoman, de witte aap uit het Ramayana ballet. Hartstikke heilig dus en onschendbaar. Een van de vele kleintjes kwam even op schoot zitten, dat was een mooi moment. De volgende dag bijtijds weer op want ik zou een echte Balinese keukenprinses worden die ochtend. Ik kreeg privé les van Desak en stapte achter op haar scootertje om als eerst naar de markt te gaan. Daar leerde ik van alles over groenten, fruit en kruiden. Ondanks dat we er 'al' om negen uur waren, waren volgens Balinese begrippen al heel laat. De markt begint namelijk om vier uur al, om zes uur is het spits en tegen negenen zijn alle verse dingen al op. Gelukkig was Desak vroeg opgestaan en had alle ingrediënten voor ons menu al gekocht. We reden verder naar haar kookschool en dat was tegelijkertijd een restaurantje. Een aantal dingen word ik nu geacht te kunnen maken; Balinese saus (hoofdingrediënt van bijna alles), saffraansaus (ook zonder saffraan mogelijk blijkt!), Balinese soep met kipballetjes, lauwwarme groente salade, bananenbladwrap stoomdinges, saté en een pannenkoekachtig dessert. Na afloop alles lekker opsmikkelen natuurlijk, als was de honger redelijk gestild na al het voorproeven. 's Avonds bezocht ik een dansvoorstelling met dit keer een aantal verschillende type dansen. Voor een tempel omringd door een vijver met Lotus bloemen, het decor kon ongeveer niet mooier. Wauw! Vol van alle indrukken heerlijk geslapen. Uitgerust stapte ik op de scooter! Jawel, transport Indonesian Style! "You drive before?" "Yes!" Eh, nou nee dus... Alleen maar achterop bij m'n homies of lovers, maar dat hoefden zij niet te weten. Overal zie ik minderjarigen (jaar of 10/12) op die dingen rondrijden dus dat kan ik ook! Links rijden had ik in Zuid Afrika ook gedaan dus dat kon sowieso niet het probleem zijn. Ik kreeg een prachtig roze scooter en een helm mee en reed als eerste naar Goa Gajah (Olifantengrot) één van de meest oude monumenten van Bali. Ik vervolgde mijn weg naar Gunung Kawi (Koningsgraven) ongeveer 12 km buiten Ubud. Een heerlijke tocht maar wel even zoeken. Onderweg reed ik door mooie dorpjes en langs prachtige rijstterrassen. De rit alleen al was de moeite waard. Omdat het wat ver buiten Ubud ligt komen hier niet zoveel toeristen en dat maakte het een magische plaats om te zijn. 's Avonds nog maar een keer naar een dansvoorstelling (Legong), want ik kan er geen genoeg van krijgen!

Met gemixte gevoelens verlaat ik Ubud want het is hier veel te leuk om weg te gaan. Maar het is tijd om mezelf even onder te dompelen in luxe in Sanur en uiteindelijk Nusa Dua. Zon, zee, strand, heerlijk eten, prachtig zwembad, mooie uitzichten, muziek en een boek. Ik laat het me wel bevallen. Op het strand van Nusa Dua geniet ik van een heerlijke full body massage uitgevoerd door twee zeer kundige dames die deelnemen aan een project voor kansarme vrouwen. En zo verstrijken mijn laatste uren in het prachtige Indonesië...

Terima kasih voor het lezen en tot snel! X